Powstanie Instytutu Studiów nad Rodziną im. Księdza Arcybiskupa Kazimierza Majdańskiego jest inicjatywą Instytutu Świeckiego Życia Konsekrowanego Świętej Rodziny, który pragnie pozostać wiernym swemu charyzmatowi i kontynuować dzieło swego założyciela w szerzeniu Bożego zamysłu o małżeństwie i rodzinie.

Jest to zatem kontynuacja oryginalnej, nowej i nie mającej wzorca inicjatywy naukowej w postaci interdyscyplinarnego systemu nauk o rodzinie oraz ośrodka naukowego, powołanego z inicjatywy ks. bp. K. Majdańskiego Założyciela w dniu 29 kwietnia 1975 r.

Szczególnym rysem tej działalności jest:

Uznanie piękna, bogactwa i wartości, zarówno naturalnej, jak i nadprzyrodzonej rzeczywistości małżeństwa i rodziny, zgodnie ze słowami św. Jana Pawła II:

Kochać rodzinę, to znaczy umieć cenić jej wartości i możliwości i zawsze je popierać. Kochać rodzinę, to znaczy poznać niebezpieczeństwa i zło, które jej zagraża, aby móc je pokonać. Kochać rodzinę, to znaczy przyczyniać się do tworzenia środowiska sprzyjającego jej rozwojowi. Zaś szczególną formą miłości wobec dzisiejszej rodziny chrześcijańskiej, kuszonej często zniechęceniem, dręczonej rosnącymi trudnościami, jest przywrócenie jej zaufania do siebie samej, do własnego bogactwa natury i łaski, do posłannictwa powierzonego jej przez Boga. „Trzeba, aby rodziny naszych czasów powstały! Trzeba, aby szły za Chrystusem!”. (Familiaris consortio, 86)

Interdyscyplinarne podejście do nauk o rodzinie, wyrażające się poprzez zaproszenia do jak najszerszego spojrzenia na rodzinę, w myśl zachęty Soboru Watykańskiego II:

Chrześcijanie wyzyskując czas obecny i odróżniając sprawy wieczne od tego, co ulega zmianom, powinni pilnie podnosić wartości małżeństwa i rodziny tak świadectwem własnego życia, jak i zharmonizowanym współdziałaniem z ludźmi dobrej woli; a w ten sposób po usunięciu trudności zaspokajać będą potrzeby rodziny i zapewniać jej korzyści odpowiadające czasom dzisiejszym. (…)

Specjaliści, zwłaszcza w dziedzinie biologii, medycyny, socjologii i psychologii, wiele mogą oddać usług dobru małżeństwa i rodziny oraz spokojowi sumień, jeśli przez wspólny wkład swych badań będą się gorliwie starać naświetlić różne warunki sprzyjające uczciwemu regulowaniu ludzkiej rozrodczości.

Zadaniem kapłanów – po otrzymaniu przez nich należytego wykształcenia w sprawach życia rodzinnego – jest wspieranie powołania małżonków w ich pożyciu małżeńskim i rodzinnym różnymi środkami duszpasterskimi, jak głoszenie słowa Bożego, kultem liturgicznym i innymi pomocami duchowymi, a również umacnianie ich z dobrocią i cierpliwością wśród trudności i utwierdzanie w miłości, aby tworzyły się naprawdę promieniujące rodziny.

Różne dzieła społeczne, zwłaszcza zrzeszenia rodzinne, niech starają się młodzież i samych małżonków, szczególnie tych, którzy się niedawno pobrali, umacniać nauczaniem i oddziaływaniem oraz przysposabiać do życia rodzinnego, społecznego i apostolskiego.

W końcu sami małżonkowie, stworzeni na obraz Boga żywego i umieszczeni w prawdziwym porządku osobowym, niech będą zespoleni jednakim uczuciem, podobną myślą i wspólną świętością, żeby idąc za Chrystusem, zasadą życia, stawali się przez radość i ofiary swego powołania, przez wierną swoją miłość świadkami owego misterium miłości, które Pan objawił światu swą śmiercią i zmartwychwstaniem.  (Gaudium et spes, 52)

Perspektywa pastoralna podejmowanych działań badawczo naukowych, zgodnie z intuicją abpa Kazimierza Majdańskiego:

Prace naukowe winny iść w kierunku wymiaru pastoralnego, gdyż Kościół jest zbawczy (Kościół zbawia).